Drs. Rita Dulci Rahman

Rita Dulci Rahman

Aruba, 6 April 1952

1970 – Atheneum B diploma in Suriname

1978 – MO Wiskunde, Lerarenopleiding

1986 – Afgestudeerd a/d Rijks Universiteit Leiden, in sociaaleconomische ontwikkeling in niet-westerse landen

werkervaring

In Suriname tot aan de staatsgreep in 1980 werkzaam geweest op het ministerie van onderwijs, afdeling technische diensten. Tevens betrokken bij de vrouwenbeweging in Suriname. Voorzitter Progressieve Vrouwen Unie, bond van schoonmaaksters en dienstmeisjes en tweede kans onderwijs vrouwen in het district Marowijne. Betrokken bij boerencoöperaties FAL vanuit participatie, scholing en ontwikkelingstrajecten voor agrariërs.

Ontwikkeling van radiovoorlichtingsprogramma en radiohoorspelen bij ABC-radiostation, maker politiek cabaret theaterThalia, feuilleton in de Vrije Stem, allemaal in het kader van ontwikkelingseducatie. Voor de middenschool (Mavo, Mulo, VMBO, enz.) een taalmethode begrijpend lezen ontwikkeld die specifiek gericht op de beleveniswereld van het Surinaamse kind.  Bijgedragen  aan ontwikkeling en modernisering van de leermiddelenvoorziening in het onderwijs.

In Nederland van 1980 tot 1993 werkzaam geweest in de particuliere ontwikkelingssamenwerking, waarbij ik in reflectie op mijn ervaring in het veld in Suriname, met succes heb geëxperimenteerd met nieuwe benaderingen:

1983-1986: Algemeen Secretaris IKVOS, Interkerkelijk Ontwikkelingssamenwerking, Den Haag. Op basis van de ervaring in het veld in Suriname, geëxperimenteerd met “Reversal” ofwel omgekeerde beleidsontwikkeling, om hulpontvangers een volwaardige rol te geven in beleidsontwikkeling aan donorzijde.

1986-1989: Hoofd Beleidsbureau ICCO, particuliere medefinancieringsorganisatie voor hulp aan maatschappelijke organisaties en ngo’s in arme landen. Als Hoofd van het bureau was ik ook studiesecretaris van het Bestuur. De projectevaluatie in de landen in drie continenten, maar ook de beleidsontwikkeling op de terreinen milieu, microkrediet en vrouw en ontwikkeling stonden centraal. In de ICCO-tijd lanceerde ik het oecumenisch partnerschap, bestaande uit evenwichtig gedeelde verantwoordelijkheid voor projecten van donor en ontvanger; gelijkwaardigheid in de samenwerkingsrelatie; driehoek financiering voor lokale solidariteit en transparante verantwoording; en recycling/ tweede kans materialen.

1989-1993: Directeur Wereld Diaconaat Nederlands Hervormde Kerk/ Commissie Interkerkelijke ontwikkelingssamenwerking en Vluchtelingenhulp van de Wereld Raad van Kerken, Geneve. In deze periode introduceerde ik bewustwordingscursussen over institutioneel racisme in Europa. Daarnaast nam ik deel aan inzet voor een nieuwe levensstijl wereldwijd (energie, voedselveiligheid, basisgezondheidzorg, onderwijs voor iedereen) voor gerechtigheid, vrede en het behoud van de heelheid van de schepping.

In 1993 in dienst getreden van het Nederlandse Ministerie van Buitenlandse Zaken, DG Ontwikkelingssamenwerking.

1993-1996     Sectorspecialist Gezondheidszorg op de Ambassade in Dhaka, Bangladesh

In Bangladesh werd het Visualised Institutionalized Participatory Planning (VIPP) traject voor gender mainstreaming[1] (gender-integratie) en vrouwen empowerment succesvol in de basisgezondheidzorg, de watersector, de kledingindustrie, micro krediet, rampenbestrijding en politieke participatie van vrouwen geïntroduceerd. In 1996 door Minister Pronk teruggehaald naar Den Haag en gepromoveerd om de hervorming van de dienst Vrouw en Ontwikkeling op het ministerie te leiden en daadwerkelijke integratie in het veld en in het buitenlandbeleid ter hand te nemen.

1996-2000     Hoofd Vrouw en Ontwikkeling op het ministerie in Den Haag

Eind 1996 heb ik in Den Haag een nieuwe benadering geïntroduceerd in het bevorderen van gelijkwaardige deelname van vrouwen aan internationale samenwerking, de zogenoemde Proefpolders voor gender-integratie in beleid en praktijk van het ministerie van Buitenlandse Zaken en de Ontwikkelingssamenwerking (DGIS). Op het hoogste managementniveau werd de nieuwe aanpak goedgekeurd, evenals mijn voorstel tot het plaatsen van mannelijke collega’s (in verhouding 1 op 4) als sectorspecialisten op ambassades en of beleidsmedewerkers op de afdeling Vrouw en Ontwikkeling op het ministerie.

Voor de proef-polders werd ingehaakt op het Nederlandse poldermodel dat zich kenmerkt door consensus onder multistakeholders voor succesvolle implementatie van projecten met een win-win karakter. Mijn proef-polders op de afdeling Vrouwen en Ontwikkeling in Den Haag, moesten engenderen[2], waarbij zowel de belangen als de capaciteit en expertise van vrouwen in bestaande programma’ s werden geïntegreerd, resulterend in nieuwe inzichten, nieuw beleid en nieuwe spelers in het veld. Proefpolders die ik ontwikkelde betroffen: engenderen van vrede in het Midden-Oosten en Soedan; engenderen van ontwikkelingssamenwerking in moslimlanden; engenderen van goed bestuur in Sub Sahara Afrika; engenderen van reproductieve gezondheidzorg in Azië en Afrika; engenderen van macro-economische benaderingen en projecties (in samenwerking met NEI).

Op basis van het succes van ‘Engendering Peace in the Middle East’ werd in oktober 2000 door Nederland in de VN Veiligheidsraad, resolutie 1325 ingediend en aangenomen. De resolutie bepleit de deelname van vrouwen aan vredesonderhandelingen en het recht op bescherming tegen misbruik in conflictgebieden. In 2014 werd deze zelfde resolutie 1325 door Nederland als troef ingezet in de lobby voor het VNVR-voorzitterschap in 2018.

Voor het lanceren of bij de afronding van proef-polders werden regionale en internationale conferenties (mede) georganiseerd in onder andere: Oost-Jeruzalem, Nairobi, New York, Buenos Aires, Harare, Khartoem, Sanaa, Rio de Janeiro, San Juan, Dhaka en Washington.

In 1999 is op uitnodiging van de Clinton regering in de VS  deelgenomen aan het ‘International Visitors Program’ voor (aankomende) leiders, waarbij o.a. een samenwerkingsrelatie met de Gender Lobbygroep van het Witte Huis, werd aangegaan. Evenzo werd het lidmaatschap van het PROLEAD (promotie vrouwenleiderschap Latijns-Amerika en Caribisch gebied) van de Inter-Amerikaanse Development Bank (IDB) aan mij aangeboden.

In Atlanta, Wisconsin, Sacramento, San Francisco, Pittsburgh, Washington en New York  deelgenomen aan sessies bij overheidsdiensten, universiteiten, bedrijven, NGO, politieke organisaties, enz. over onderwerpen die verband hielden met conflictbemiddeling, binnenstad renovatie en de toekomst van vakbonden te midden van robotisering.

 2000-2004      Plv. Ambassadeur en Hoofd Economische Afdeling op de Ambassade Delhi, India

Proefpolders:

– 2001 Calcutta International Bookfair: focus on Dutch writers. Schrijvers uit Nederland kwamen over met hun in het Engels vertaalde werken.

-Viering 400 jaar betrekkingen Nederland-India met als titel Sharing the Future en subtitel Divided Past, Shared Future! Met name de subtitel wist Indiërs over de streep te trekken om mee te doen aan een traject waarvoor zij bij herhaling en op het hoogste niveau, hadden aangegeven geen interesse te hebben. “Why would we celebrate your colonial history with you” was voorgehouden. Maar met het oog op een gedeelde toekomst werd zelfs een debat tussen elk tien  Indiase en  Nederlandse economen over voldoende en noodzakelijke voorwaarden voor duurzame armoedebestrijding een groot succes. Zo ook de beschikbaarstelling van kunstwerken van Nederlandse schilders uit de 17^de en 18^de eeuw in privébezit van Indiërs voor een door Rabobank gesponsorde tentoonstelling.

– Beelden van Elkaar, traject met Anil Ramdas.

– Vrouwenrechten in de strijd tegen bruid verbranding, in samenwerking met Indiase moslima’s

– Doing Business with the Netherlands promotie met focus op ICT in Bangalore (Phillips);

– Voorstel Kennismigratiebeleid aan minister Brinkhorst;

2004-2009      Ambassadeur te Tunis

Proefpolders:

– Cultuur in ontwikkeling, bij voorkeur zonder ontworteling. In het kader van het Nederlands voorzitterschap EU gingen schrijvers uit Europa en Tunesië met elkaar in gesprek, eerst in Tunis en later in Den Haag (Winternachten) over beelden van elkaar en toekomstbeelden van het EU-nabuurschap.

– Roads to sustainable democracy in the Arab world, the roads of Tunesia; een project in samenwerking met UNDP gericht op geleidelijke democratisering van binnenuit. De training van midden en hogere ambtenaren in gemeenschappelijk begrip van democratie en mensenrechten en wegen om de geleidelijke overgang te integreren in bestuur, alsmede de bevordering van innovatieve samenwerking tussen de Nederlandse  en Tunesische Rekenkamer, waren onderdeel van deze proefpolder.

– Promoting African leaders participation in climate change mitigation and adaptation (in samenwerking met IPCC , African Development Bank en de EU);

– Tuninvest in Sub Sahara Afrika, bevordering zuid-zuid handel en investeringen.

– World Summit on the Information Society, waarbij ik met instemming van Den Haag, creatief heb ingezet op samenwerking met Tunesië i.p.v. de door enkele EULS voorgestelde boycot vanwege het democratisch deficit in het Noord-Afrikaanse land. Tijdens de conferentie moest ik persoonlijk interveniëren om werksessies van NGOs met titels als “expression under repression” voortgang te doen vinden.

2009-2013   Ambassadeur te Santo Domingo en voor Haïti.

Proefpolders:

– Bio-bananen en het faciliteren van Fytosanitaire controle van landbouwproducten die naar Europa geëxporteerd werden.  Dit in samenwerking met een Nederlandse boerin die een zeer succesvolle bio-bananen bedrijf in het Noorden van het land heeft opgezet, waarvoor zij bij herhaling EU-eerbetoon voor MVO in de wacht sleepte;

– Wederopbouw Haïti na de verwoestende aardbeving in 2010, met nadruk op ontbossingsproblematiek en houtskool als brandstof. Dit in samenwerking met Green Punta Cana.

– Publicatie “veiligheidspaspoort” en campagne in de strijd tegen vrouwenhandel met Curaçao en Sint-Maarten als eindbestemming voor misleide “danseressen”. Het veiligheidspaspoort en bijhorende brochure met een aansprekend stripverhaal en een viertal grote campagne posters over rechten van migratiearbeiders en waar bescherming gevonden kon worden, was mede gebaseerd op de RANTSEV v. CYPRUS AND RUSSIA uitspraak van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens in 2010, inclusief de aanbevelingen voor zendende en ontvangende landen van migratiearbeiders.

– Groen toerisme en afvalverwerking in Punta Cana als voorbeeld voor het Caraïbisch deel van het Koninkrijk.

2013-2015   Ambassadeur te Valletta, Malta.

Proefpolders: Doing business with the Netherlands: Nerds en de ontwikkeling van games en apps, in samenwerking met o.a. Appsterdam en Game en Media Technologie Utrecht.

– Efficiënte Europese werkruimte: gezamenlijke huisvesting ambassades van Nederland, Duitsland, Oostenrijk en Ierland onder een dak en met mogelijk gedeelde functies en verhoogde effectiviteit.

– Conversie naar groene energie in samenwerking met TNO.

– Gezondheidzorg en Lifestyle Lab, eveneens in samenwerking met TNO.

– Bootvluchtelingen problematiek in samenwerking met European Asylum Support Office, gevestigd in Valletta.

– Culturele samenwerking Valletta-Leeuwaarden in het kader van de gedeelde culturele hoofdstad Europa.

2015-2018     Detachering bij BZK, Nederlandse Vertegenwoordiging in Willemstad

Proefpolders:

– Connecting the dots: Technologische vernieuwing en Groene groei met banen voor MKB op Curaçao

– Caribbean Sustainable Development Forum op Aruba: voor regionale samenwerking in het ondervangen van de gevolgen van klimaatsverandering in de regio, i.s.m. IPCC, Wereld Bank, UNDP, UNEP, EU- DEVCO en OAS. De Caribische SIDS en OCT-eilanden activeren met betrekking tot de gevolgen van klimaatsverandering voor de toeristenindustrie werd aan de orde gesteld. Hoewel Nederland (BZ en BZK) de conferentie financierde, is jammer genoeg nog geen vervolg gegeven aan de uitkomsten en aanbevelingen.

– Naar een nieuwe aanpak in de jeugdzorg, weg van de automatische plaatsing in gesloten inrichtingen bij formele (BES) en informele (Curaçao) doorverwijzing naar Nederland.

[1] Gender Mainstreaming is a globally accepted strategy for promoting gender equality. Mainstreaming is not an end in itself but a strategy, an approach, a means to achieve the goal of gender equality. Mainstreaming involves ensuring that gender perspectives and attention to the goal of gender equality are central to all activities – policy development, research, advocacy/ dialogue, legislation, resource allocation, and planning, implementation and monitoring of programmes and projects. (UN definition 1995).

[2] Engenderen stond voor: het inhoudelijk toevoegen van verschillende gender belangen aan de doelstellingen van bestaande projecten en programma’s tezamen met substantiële deelname van vrouwen aan de uitvoering van de programma’s en projecten enerzijds, en het met nieuwe creatieve impulsen bespoedigen van de uitvoering anderzijds.

Publicaties

Naast verschillende artikelen in vaktijdschriften, zijn sinds 2000, een tiental publicaties verschenen, waarvan het merendeel met mijn partner Professor Jose Miguel Andreus (universiteit van Madrid). Ook is in 2012 een gezamenlijke politieke roman over de toekomst van de Europese Unie verschenen, die in december 2012 op de shortlist van het Europese boek van het jaar terecht kwam.

2014-   Understanding Global Economic Change and the Future of the Global Society,

              New Delhi, Academic Foundation.

2012-    Love and Death in Saving Europe,

               Utrecht, LM Publishers. This political novel has been shortlisted for the European Book Prize.

2009-    Global Democracy for Sustaining Global Capitalism,

New Delhi, Academic Foundation. This book has been presented in Commission Two of the UN in New York in 2010

2006-    Overcoming the EU Crisis,

Tunis, Ceres Publications. For this publication many written comments were received from political leaders in Europe.

2006-     China and India: Towards Global Economic Supremacy?

 New Delhi, Academic Foundation. This book has been published in Spanish by Cortez Ingles in Madrid.

2004-     Responsible Global Governance, putting people first,

                New Delhi, Academic Foundation.

2001-     Financing Economic Development for Human Security,

 New Delhi, Rashtriya Printers. This book has been cited largely in Washington at IMF and WB by the Indian minister of Economy.

Daarnaast alleen door Rita Rahman geschreven en uitgegeven:

2002-    Love’s Perfumes,

              New Delhi, Penguin India, met financiering van de vertaling door het NLF.

2001-     Liefdesgeuren, Roman

                    In de Knipscheer, Haarlem

1984-1986    Korte Verhalen, IKVOS-maandblad en Trouw, pagina 2

1978-    Noodkreet per telefoon, Radiohoorspel ABC- Paramaribo

1977-    Drie ware vrienden, en De verdwenen vlag- kinderboekenreeks uitgeverij Bram Behr, Paramaribo

1977-    Sile Simae (al lezende), korte verhalen en opdrachten voor leerlingen middenschool in

Suriname. Dubois & Dubois, Paramaribo. Dit boek voor het onderdeel begrijpend lezen, maakte op voordracht van MINOV meer dan 15 jaar deel uit van het boekenpakket op de middenscholen in Suriname. 

1971-    I sa mang/ Tra tamara, bloemlezing jonge schrijvers

              De Bezige Bij, Amsterdam

              Boekenprijs Billiton-Van Rijn hiervoor gewonnen.

Bestuurslid 

1983-1993: lid Werkgroep Kerk en Ontwikkelingssamenwerking, Raad van Kerken Nederland

1986-1993: Vicevoorzitter Kontakt der Kontinenten

1886-1993: Vicevoorzitter Max Havelaar voor eerlijke handel

1986-1993: lid Solidaridad

1983-1988: lid FONDAD, voor schuldsanering buitenlandse schulden Latijns Amerikaanse landen

1986-1993: lid SOH, Stichting Oecumenische Noodhulp in Utrecht

1985-1993:  lid Commission on Ecumenical Aid and Refugee Service van de Wereld Raad van Kerken in Genève

1997-2000: Voorzitter van het Uitgebreid Bestuurlijk Overleg (UBO) voor de besteding van EU-fondsen voor weerbaarheid bevordering onder de bevolking in Amsterdam Zuidoost

1996-2004: lid PROLEAD, het Vrouwenleiderschap project van de Inter-Amerikaanse Ontwikkelingsbank

2015-      Voorzitter Smart Lifestyle Connection

2018-      Bestuurslid Stichting Koninkrijkssamenwerking

2019-      Voorzitter Human Rights Defense Curacao

2020-     Voorzitter Werkgroep Caribische Letteren